-
1 шӱвыл
шӱвылГ.: шӹвӹль1. слюна, слюниШӱвыл дене нӧрташ намочить слюной;
шӱвалме шӱвыл плевок;
шӱвылым нелаш глотать слюну.
Умшана кошкен, шӱвыл шуйнылеш веле. М.-Азмекей. Во рту пересохло, слюни только тянутся.
Ксения Якимовна, шӱвылжым шыжыктен, мушкындыжым рӱзен, чарга йӱкын кычкыра. М. Евсеева. Ксения Якимовна, брызгая слюной, размахивая кулаком, кричит визгливым голосом.
Сравни с:
шӱвылвӱд2. в поз. опр. слюнный; выделяющий слюнуШӱвыл ту слюнные железы.
-
2 шӱвыл
Г. шӹ́вӹ ль1. слюна, слюни. Шӱ выл дене нӧ рташ намочить слюной; шӱ валме шӱ выл плевок; шӱ вылым нелаш глотать слюну.□ Умшана кошкен, шӱ выл шуйнылеш веле. М.-Азмекей. Во рту пересохло, слюни только тянутся. Ксения Якимовна, шӱ вылжым шыжыктен, мушкындыжым рӱ зен, чарга йӱ кын кычкыра. М. Евсеева. Ксения Якимовна, брызгая слюной, размахивая кулаком, кричит визгливым голосом. Ср. шӱ вылвӱ д.2. в поз. опр. слюнный; выделяющий слюну. Шӱ выл ту слюнные железы.